Spiegel

Als we in Teheran aankomen, pakken we een taxi naar het appartement van een Iraanse vriend van een collega van Marije. Daar mogen we logeren, de vriend slaapt bij zijn moeder. Het is na vier uur ‘s nachts als we aankomen. Hij wacht ons op. Als we onze tassen binnen hebben gezet, overhandigt hij de…

Gefrituurde driehoek

We hadden al gehoord dat Iraniërs bijzonder gastvrij en vriendelijk zijn. Dat is zo. Bijna in het extreme.

Onder voorbehoud van wijzigingen

Schrappen vooraf is lastig. Vandaar dat we een globale route hebben uitgetekend (letterlijk, maar dat geheel terzijde). Een route om van af te wijken. Omdat heel veel mensen tegen ons zeggen dat we vooral met ‘the flow’ mee moeten gaan. And nobody knows how the flow flows…

De keuze is reuze

Er zijn veel wegen die naar Mandalay leiden. En er is onderweg nogal veel te zien. Vooral de dikte van de Lonely Planet van India doet vermoeden dat je alleen daar al 100 dagen kan spenderen zonder je een seconde te vervelen. Keuzes keuzes. En we willen helemaal niet kiezen…

The road to Mandalay

Een lange reis. Al jaren een grote wens. Maar altijd genoeg redenen en excuses om ‘m niet in vervulling te laten gaan. Werk, tijd, geld… Nu is het anders. Nu hebben we de mogelijkheid. En geen excuses meer. We gaan!

Creatief werk

In het midden van het kantoor staat een ongebruikte flipperkast, in de hoek twee banken en een Amerikaanse koelkast. Aan de wanden hangen lijstjes, waarschijnlijk met inspirerende quotes. Als ik er naartoe loop om ze te lezen, struikel ik over een penny board. Ik vloek hardop. 

Belspel

Ik zit in de auto van Den Haag naar Utrecht. De radio staat op 538. Coen en Sander. Ze hebben een nieuw spelletje: het supersnelle supermarktspel.

Tienertoer

De puberjongen hangt onderuit gezakt in de treinbank. Zijn lange dunne benen steken onhandig onder de bank tegenover hem. Om de paar seconden trekt hij met zijn rechterhand het prullenbakje een klein stukje open en laat dan weer los.

Groot verdriet

Mijn oog valt op een vrouw, ze zit alleen aan een tafel van een koffietentje op Schiphol. Ze is hoogblond en draagt een Ferarri trui met gouden oorbellen. Ze snikt. Huilt. Ze zet haar zonnebril op. En weer af, als het huilen gestopt lijkt te zijn. Groot verdriet.

Buren

Het sneeuwde gisteren. Geen nieuws, dat weet ik. Maar sneeuw zegt iets. Althans, hoe je met sneeuw omgaat, dat zegt iets.