Je hebt overal toegang tot internet. Ook in het buitenland. Bijna elk hotel, hostel, treinstation en restaurant heeft wifi. En een lokale simkaart met 4G koop je voor een habbekrats. Superhandig om je in te lezen in een stad, de trein te reserveren of je volgende overnachting te boeken. En ideaal als je de weg even niet weet. Of niet? Als je op reis bent, ben je immers ook een beetje op zoek naar avontuur. Met alle antwoorden ‘in je telefoon’, blijft er minder verrassing over.

In Jaisalmer komen we ’s avonds aan met de trein. Hostel geboekt, dus drie woorden zijn voldoende om de tuktuk driver duidelijk te maken waar we naartoe moeten. Nog geen paar minuten later rijdt hij de hoofdweg af een donker hobbelig pad op en stopt voor de deur van een schimmig hotelletje.

“Hotel here.” En daarna spreekt hij opeens geen Engels meer. Met Google Maps in de hand, lopen we zo naar ons hotel.

Ons hotel in Dharamsala hebben we uitgezocht op de locatie: op loopafstand van het cricketstadion, omdat we de volgende dag naar een wedstrijd tussen India en Sri Lanka gaan. In de taxi van het vliegveld naar het hotel hebben wij Google Maps bij de hand. De chauffeur zegt het hotel te kennen en weet de weg. Maar zijn route is compleet anders dan Google Maps aangeeft. En Google heeft gelijk, hebben we in Jaisalmer geleerd. Maar de chauffeur houdt vol. Dus stappen wij uit en vervolgen zelf onze weg. Een uur lopen en een busrit later staan we in iemands achtertuin, dichtbij het cricketstadion. Maar geen hotel. Ons hotel is 8 kilometer verderop. Foutje van Google. Of waarschijnlijker: van de hoteleigenaar.

Vanuit Varanasi willen we eind van de middag met de trein naar Gaya (een treinreis van een uur of vier) om de volgende ochtend daar vandaan naar Myanmar te vliegen. De trein reserveren we online en twee uur voordat we op het station moeten zijn, checken we in de app van de Indiase spoorwegen of onze trein op tijd vertrekt. 3 uur vertraging. Een half uur later is-ie al 4 uur vertraagd. Dan komen we midden in de nacht aan in Gaya en moeten we bijna direct door naar het vliegveld. Niet ideaal. Dus we cancelen mobiel de treinreservering en regelen een Ola – de lokale Uber.

Ik lig inmiddels heerlijk in bed in het hotel in Gaya. En de trein? Die is nog niet eens in Varanasi.