Ik zet ‘m op Marktplaats, de bontjas van oma. Het is een echte. Eentje waar menig knaagdier het leven voor heeft gelaten. Een dame reageert. We spreken af op een industrieterrein. Ze werkt daar in de buurt.

Als ik het onooglijke terrein oprijd, belt ze. Ik beschrijf mijn auto. De vrouw loopt naar me toe. Op hoge hakken.

Ik laat haar de bontjas zien. Ze snuift de geur van de jas op en trekt ‘m meteen aan. Een vage glimlach verschijnt op haar verder uitdrukkingsloze gezicht.

De afgesproken € 50,- vist ze uit een grotere stapel biljetten en drukt het in mijn hand.

Uit beleefdheid vraag ik nog waar ze precies werkt. Verschrikt wendt ze haar blik af. Ik volg haar ogen naar een rij onderling afgescheiden parkeerplaatsen, half verborgen achterop het terrein.

Dan loopt ze weg. Twee hakken en een bontjas.