Op naar Aaf (Brandt Corstius). Voor een workshop column schrijven.

Met de trein. Tegenover me zit een bejaard stel. Ze kijken verschrikt als ik mijn iPod tevoorschijn tover. Het is een stiltecoupé. Ik zie het nu pas.

Ik pas me aan. Snow Patrol op volumeniveau drie. Dat is een Porsche met 100 PK. Of een haai met twee tanden. Twee botte tanden. Te braaf.

Zou Aaf ook zo braaf zijn? Of een bitch?

“Zo Guido. Ik heb je ingezonden stukje gelezen. Heel goed dat je er bent. Je hebt nog een lange weg te gaan. Mijn voorstel: vooraan in de klas, mondje dicht, ogen en oren open.”

Ik hoop dat ze goede koffie hebben.