De puberjongen hangt onderuit gezakt in de treinbank. Zijn lange dunne benen steken onhandig onder de bank tegenover hem. Om de paar seconden trekt hij met zijn rechterhand het prullenbakje een klein stukje open en laat dan weer los.
Categorie: Hele korte verhalen
Buren
Het sneeuwde gisteren. Geen nieuws, dat weet ik. Maar sneeuw zegt iets. Althans, hoe je met sneeuw omgaat, dat zegt iets.
Espresso
“An espresso please.” – “Of course.”
Pompen
Er zitten twee jongens achter me in de trein. Een van de twee moet volgende week voorkomen bij de rechtbank.
Plat op mijn buik
Ik lig graag plat op mijn buik. Dat doe ik elke ochtend net nadat de wekker gaat. Mijn snoozemomentje. Armen langs mijn lichaam, mijn hoofd naar links gedraaid. Zonder kussen. De ultieme ontspanning.
Luchtig
Mijn vader is met heftige pijn aan zijn borst met gierende sirenes naar het ziekenhuis vervoerd. Bang voor een hartinfarct scheurt de ambulancebestuurder in moordend tempo door de stad.
Verboden in te rijden
Op Zanzibar loopt een weg van Matemwe dorp naar de resorts en hotels aan het strand. De weg is ontstaan. Fietsers, brommers en later auto’s hebben het gras en zand tot een weg gemaakt.
Droom
Naast mijn auto staat een gezin met twee oudere kinderen de auto uit te laden. Hun auto staat strak tegen die van mij geparkeerd. De dochter van het gezin ligt zowat op mijn motorkap.
Autobiografie
Ik heb twee minuten met de man staan praten. Nu loopt hij tien meter voor me op de parkeerplaats. Exact op het moment dat de man langs mijn auto loopt, tjoep-tjoep ik ‘m op afstand open. Hij kijkt om, ziet mij en glimlacht zelfvoldaan: “Saab. Dat dacht ik al.”
Mannenbenen
Ik lees Rokjesdag van Martin Bril. In ‘Benen’ schrijft Bril: “Mannen, (…) mannen dragen geen korte broek!” Een paar dagen geleden zou ik instemmend hebben geknikt. Misschien zelfs vergezeld van een ‘uhu’ of ‘mm mm’.