Je mag natuurlijk niet generaliseren, maar we doen het toch even.

Indiërs zijn wat anders dan Iraniërs. In Iran heb je om de haverklap een gesprek op straat. Vooral uit interesse.

Hier in India zijn ze wat minder van de gesprekken. Meer van het kijken. En van de foto’s.

Mensen staren. En dan bedoel ik ook echt staren. Onafgebroken naar je kijken. En blijven kijken. Als er een wereldkampioenschap staren zou bestaan, wint een Indiër.

Indiërs hebben ook weinig behoefte aan persoonlijke ruimte. En dus nemen ze die van jou ook in. Op een leeg, uitgestrekt strand komen ze bij voorkeur op één meter van je vandaan zitten.

Dat voelt super ongemakkelijk met je witte grote lijf naast acht van die mannetjes. Want uit ons uitvoerig statistisch onderbouwd onderzoek blijkt dat ze gemiddeld met acht zijn. Leeftijd: 20-25. Louter mannen.

Ze zijn gek op foto’s. Van ons. De ‘mannetjes’ vragen om een selfie, de vrouwen fotograferen ons stiekem. En de uitzondering bevestigt de regel.

Maar generaliseren mag natuurlijk niet. Want dan zouden wij net als alle andere toeristen zijn.