Het terras met de tafel
En wat stoelen eromheen
Op de grond tussen de bladeren
Ze komen er doorheen
Liggen de glazen waaruit wij dronken
Een fles waaruit wij schonken
Die keer met iedereen

Wanneer was het dat wij hier zaten
Was het rood of was het wit
Alles zo achtergelaten
Een kurk die uitkomst biedt
En de radio speelde zacht
Tot diep in de nacht
De mooiste muziek

Zullen we drinken, lachen, praten
Weet je nog, net als toen
Het zelfde dansen, grappen maken
Het allemaal over doen

Als een foto zonder mensen
Maar als je goed kijkt heel misschien
Zijn hun stemmen weer te horen
En hun gezichten ook te zien

Maar dat was toen
Zal ook zo blijven
Ook al wil je telkens weer
Dat je de geschiedenis mag herschrijven
Terug naar toen
Die ene keer

Zullen we drinken, lachen, praten
Weet je nog, net als toen
Het zelfde dansen, grappen maken
Het allemaal over doen

Maar de muziek die wordt steeds zachter
En de gezichten die verdwijnen
De stemmen zullen verstommen
Maar de foto, die blijft achter……