Groot verdriet

Mijn oog valt op een vrouw, ze zit alleen aan een tafel van een koffietentje op Schiphol. Ze is hoogblond en draagt een Ferarri trui met gouden oorbellen. Ze snikt. Huilt. Ze zet haar zonnebril op. En weer af, als het huilen gestopt lijkt te zijn. Groot verdriet.

Reis

Schiphol Wat is dat toch? Is het de omgeving? De verveling? De uitgelaten stemming? Ik moét iets kopen. Ik moét zo’n geel tasje. See Buy Fly. Thank you and goodbye.

Heen en weer

Heen We wisselen maar een paar woorden. Zij wisselt iets meer dan ik. “Goedenavond meneer. Hebt u trek in vis met rijst of liever vegetarische pasta?” – “Pasta alsjeblieft. Dank je wel.” “Kan ik u daar iets te drinken bij inschenken?” – “Een wit wijntje. Dank je wel.” “Geniet ervan. En als u nog iets…