Ik zit in de metro in Rotterdam, onderweg van Centraal Station naar Zuidplein. Achter mij zit een ouder echtpaar. Ze zijn voor het eerst in een lange tijd weer in de stad. Maar dat heeft hun kennis over Rotterdam niet aangetast. Het beperkte uitzicht compenseert het stel met onvervalst Rotterdams audiocommentaar.

Station Stadhuis.
“Hier ken je de burgermeester zien.”
– “Ik vond Brammetje Peper altijd zo’n leuke man.”

Station Beurs.
“Hier ken je overstappen naar Capelle.”
– “Dan moet je er wel wat te zoeken hebben.”

Station Leuvehaven.
“Hier is de Erasmusbrug. Die heb ik nooit wat gevonden.”
– “De erectie van Peper.”

Station Wilhelminaplein.
“Hier heb je dat theater. En de belasting.”
– “Oh ja joh? Die zaten toch aan de Plukmekaalstraat?”

Station Rijnhaven.
“Zo. Nu kennen we weer wat zien.”
– “Ze zegt dat je hier de SS Rotterdam ken zien. Mag hopen dat die allemaal ’t hoekie om zijn.”

Station Maashaven.
“De Dordtselaan. Wat een puinbende.
– “Hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het wordt.”

Station Zuidplein.
“Hè gezellig. We zijn er. Lekker shoppen.”
– “Ik krijg nog liever een schop van een paard. Eerst effe een bakkie pleur.”